 |
| Quatuor Machaut [Quentin Biardeau / Simon Couratier / Francis Lecointe / Gabriel Lemaire] "Quatuor Machaut", Ayler Records 2015, AYLCD147 |
Quentin Biardeau oraz prowadzony przez niego Quatuor Machaut powracają
do muzyki czternastowiecznego kompozytora Guillaume’a de Machaut. Tym
razem sięgają po chyba najsłynniejsze dzieło paryskiej szkoły polifonii,
jakim jest Msza Notre Dame, uznawana powszechnie za arcydzieło
czternastowiecznej muzyki wielogłosowej.
W interpretacji Quatuor Machaut głosy zastępują instrumenty (saksofony), a sam zespół skupia się na eksploracji barw, faktur, harmonii i dynamiki, a także wrażeń i emocji, jakie wywołuje w muzykach kontakt z tak bardzo specyficzną, sakralną tkanką kompozycji, która pozostawia jednak znaczną przestrzeń dla wolności i improwizacji wszystkich czterech muzyków w bogatych ramach harmonicznych.
Muzyka, jaką otrzymujemy przynależy w pełni do dwóch światu - sacrum i profanum, stoi gdzieś na przecięciu dróg muzyki sakralnej i spektralnej. To mistyka, ale nieco innego rodzaju, uniwersalna, nie chrześcijańska, bo bazująca na emocjach, a nieposługująca się greckim 'logos'. Wszystko to podkreśla jeszcze nagranie dokonane w średniowiecznym opactwie w Noirlac. Piękna płyta, daleko odbiegająca formą od jazzowych czy awangardowych produkcji.
W interpretacji Quatuor Machaut głosy zastępują instrumenty (saksofony), a sam zespół skupia się na eksploracji barw, faktur, harmonii i dynamiki, a także wrażeń i emocji, jakie wywołuje w muzykach kontakt z tak bardzo specyficzną, sakralną tkanką kompozycji, która pozostawia jednak znaczną przestrzeń dla wolności i improwizacji wszystkich czterech muzyków w bogatych ramach harmonicznych.
Muzyka, jaką otrzymujemy przynależy w pełni do dwóch światu - sacrum i profanum, stoi gdzieś na przecięciu dróg muzyki sakralnej i spektralnej. To mistyka, ale nieco innego rodzaju, uniwersalna, nie chrześcijańska, bo bazująca na emocjach, a nieposługująca się greckim 'logos'. Wszystko to podkreśla jeszcze nagranie dokonane w średniowiecznym opactwie w Noirlac. Piękna płyta, daleko odbiegająca formą od jazzowych czy awangardowych produkcji.
autor: Marek Zając
Quentin Biardeau: tenor saxophone
Simon Couratier: baritone saxophone
Francis Lecointe: alto and baritone saxophones
Gabriel Lemaire: alto and baritone saxophones
1. Kyrie
2. Solus
3. Gloria
4. Sanctus
5. Christe
6. Credo
7. Ite Missa Est
płyta do nabycia na multikulti.com
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz