 |
| Zach Brock "Purple Sounds" Criss Cross Jazz 2013, CCJ1366 |
Druga już płyta w dorobku młodego skrzypka Zacha Brocka - "Purple Sounds" - to jakby hołd złożony znakomitym duetów skrzypce-gitara w historii jazzu. Pojawiają się tutaj kompozycje słynnych instrumentalistów jazzowych - Stuffa Smitha, Django Reinhardta, ale i polskiego skrzypka, Zbigniewa Seiferta.
Lider rezygnuje tutaj ze znanego z poprzedniej, debiutanckiej płyty "Almost Never Was" zestawienia fortepian-skrzypce, na korzyść odmiennego układu - skrzypce-gitara. Przywołuje tym samym skojarzenia z całą plejadę historycznych, znakomitych duetów (nie tylko duetów zresztą): Django Reinhardat z Stephane Grappellim, Franka Zappy z Jean-Luc Ponty’m (z czasów "Mothers of Invention") czy też Johna Scofielda ze Zbigniewem Seifertem.
Cóż może nam zaproponować ten skrzypek takiego, co obroni się w porównaniu z tymi wszystkimi gigantami jazzowej sceny? co zapadnie nam w pamięć i sprawi, że do jego nagrań będziemy chcieli powracać?
Pierwsza niezwykle istotna rzecz to założenie oparcia się na kontrapunktowym uzupełnianiu się duetowego grania z gitarzystą. I pomysł ten jest dosyć konsekwentnie realizowany. Drugą znakomitą, niezapomnianą rzeczą, jest tutaj fakt zatrudnienia jako gitarzysty młodego duńczyka Lage Lunda. Jako zwycięzca The Thelonious Monk International Jazz Competition w roku 2005 dał się poznać nie tylko jako znakomity, wybitny instrumentalista, ale także jako kompozytor. Tutaj zachwyca jeszcze bardziej.
Obaj liderzy - i Zach Brock, i Lage Lund, mają podobne zamiłowanie do nietypowych harmonii, ale i zwartych, znakomicie w tempie osadzonych solówek. Świetnie też - pochodzą wszak z tego samego pokolenia - się rozumieją. Wszystko to sprawia, iż przestajemy się dziwić, że Zach Brock w roku ubiegłym (2013) w prestiżowym magazynie DownBeat wygrał w kategorii Talent Deserving Wider Regognition/Wschodzącej nadziei jazzowej wiolinistyki.
Skład uzupełnia znakomita i doświadczona sekcja rytmiczna Matt Penman - Obed Calvaire. Polecamy to nagranie Państwa uwadze!
Lider rezygnuje tutaj ze znanego z poprzedniej, debiutanckiej płyty "Almost Never Was" zestawienia fortepian-skrzypce, na korzyść odmiennego układu - skrzypce-gitara. Przywołuje tym samym skojarzenia z całą plejadę historycznych, znakomitych duetów (nie tylko duetów zresztą): Django Reinhardat z Stephane Grappellim, Franka Zappy z Jean-Luc Ponty’m (z czasów "Mothers of Invention") czy też Johna Scofielda ze Zbigniewem Seifertem.
Cóż może nam zaproponować ten skrzypek takiego, co obroni się w porównaniu z tymi wszystkimi gigantami jazzowej sceny? co zapadnie nam w pamięć i sprawi, że do jego nagrań będziemy chcieli powracać?
Pierwsza niezwykle istotna rzecz to założenie oparcia się na kontrapunktowym uzupełnianiu się duetowego grania z gitarzystą. I pomysł ten jest dosyć konsekwentnie realizowany. Drugą znakomitą, niezapomnianą rzeczą, jest tutaj fakt zatrudnienia jako gitarzysty młodego duńczyka Lage Lunda. Jako zwycięzca The Thelonious Monk International Jazz Competition w roku 2005 dał się poznać nie tylko jako znakomity, wybitny instrumentalista, ale także jako kompozytor. Tutaj zachwyca jeszcze bardziej.
Obaj liderzy - i Zach Brock, i Lage Lund, mają podobne zamiłowanie do nietypowych harmonii, ale i zwartych, znakomicie w tempie osadzonych solówek. Świetnie też - pochodzą wszak z tego samego pokolenia - się rozumieją. Wszystko to sprawia, iż przestajemy się dziwić, że Zach Brock w roku ubiegłym (2013) w prestiżowym magazynie DownBeat wygrał w kategorii Talent Deserving Wider Regognition/Wschodzącej nadziei jazzowej wiolinistyki.
Skład uzupełnia znakomita i doświadczona sekcja rytmiczna Matt Penman - Obed Calvaire. Polecamy to nagranie Państwa uwadze!
autor: Józef Paprocki
Zach Brock: violin, baritone violin
Lage Lund: guitar
Matt Penman: bass
Obed Calvaire: drums
1. Purple Sounds (Dizzy Gillespie / Stuff Smith)
2. Nuages (Django Reinhardt)
3. Twenty Small Cigars (Frank Zappa)
4. Little Willie Leaps (Charlie Parker)
5. Quo Vadis (Zbigniew Seifert)
6. Folkloric (Zach Brock)
7. Brooklyn Ballad (Zach Brock)
8. After You've Gone (Turner Layton / Henry Creamer)
płyta do kupienia na multikulti.com
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz