Tineke Postma / Greg Osby "Sonic Halo" Challenge Records 2014, CR73370 |
Często można spotkać projekty tworzone ad hoc - do europejskiego tria dokooptujemy gwiazdę z zza oceanu, nagramy płytę gdzie gwiazda trochę poimprowizuje w standardach lub też kompozycjach członków zespół. Album lepiej się przez to sprzeda, można dzięki udziałowi gwiazdy wypromować nowe nazwiska. No i dopisać do CV jak to grało się choćby np. z Gregiem Osbym. Ten kwintet jednak został stworzony zupełnie inaczej, od podstaw, jako nowy projekt.
Tineke Postma jest uznaną na świecie saksofonistką jazzową. Studiowała na Manhattan School of Music w Nowym Jorku oraz ukończyła z wyróżnieniem konserwatorium w Amsterdamie. Od 2003 roku Tineke gra energetyczny modern jazz i komponuje muzykę dla swoich zespołów. Dzieli czas pomiędzy Amsterdamem i Nowym Jorkiem. W nagraniu jej ostatniej płyty THE DAWN OF LIGHT brała udział Esperanza Spalding (2011). Pracuje z takimi artystami jak Terri Lyne Carrington, Nancy Wilson, Dianne Reeves, a także z Geri Allen, Esperanza Spalding Group oraz Matthey Garrisson.
Gdy mieszkała w Nowym Yorku pobierała też ponoć lekcje saksofonu u Grega Osby'ego - i tamtych czasów sięga ich znajomość i przyjaźń. Osby to jeden z tytanów jazzowego saksofonu, ale także kompozytor i nauczyciel. Jest niezwykle ceniony za swoje wnikliwe i innowacyjne podejście do jazzowej kompozycji oraz koncertów. Stanowi przykład dla współczesnej generacji jazzmanów. Urodzony i wychowany w St. Louis, Greg Osby rozpoczął swoją muzyczna karierę w 1975 roku, po trzech latach pobierania prywatnych lekcji gry na klarnecie, flecie i saksofonie altowym. Pochodząc z tętniącego życiem miasta, Osby od początku interesował się muzyką – w szkole średniej grał w zespołach bluesowych i jazzowych. W 1978 roku Osby rozpoczął studia na Wydziale Jazzu w Howard University (Waszyngton, D.C.). Kontynuował je w Berklee College of Music (Boston, MA). Po przeprowadzce do Nowego Jorku szybko znalazł się w centrum zainteresowania jazzowego świata – grał i nagrywał z takimi artystami, jak Herbie Hancock, Dizzy Gillespie, Jack DeJohnette, Andrew Hill, Muhal Richard Abrams, Jim Hall i Jaki Byard. W 1985 roku został zaproszony przez Jacka DeJohnette do udziału w zespole Special Edition. Było to dla niego jedno z najważniejszych muzycznych doświadczeń: "moje muzyczne myślenie o grze i kompozycji posunęło się do przodu o całe lata świetle. Głównie dzięki temu, że Jack był otwarty na mój wkład i bardzo zachęcał do ciągłego eksperymentowania. To punkt zwrotny w moim artystycznym rozwoju." W 1987 roku Osby wydał swoją pierwszą autorską płytę w niemieckiej wytwórni JMT (Jazz Music Today). Wtedy postanowił dokumentować swoje życie przez muzykę. Dla JMT nagrał cztery albumu, a w 1990 roku podpisał umowę z legendarną wytwórnią Blue Note Records. Jako lider, wydał w niej 15 albumów.
To jednak, co jest teraz, jest zupełnie odmienne od stosunku mistrz-uczeń. W tym zespole oboje saksofoniści są sobie równi. Postma jest autorką pięciu kompozycji, Osby - trzech, pozostałe dwa to dosyć abstrakcyjnie zagrane jazzowe standardy. I to oni są liderami projektu, ale nie można też powiedzieć, że pozostali muzycy są tutaj statystami. Matt Mitchell to dziś wschodząca gwiazda kreatywnego jazzu - mainstreamu ciążącego ku awangardzie, otwartego na nowe wpływy, dźwięki i trendy. Perkusista Dan Weiss prowadzi na co dzień własne zespoły i jest najsilniej z członków kwintetu zakorzeniony w nowojorskiej scenie downtown. To właśnie on wraz z kontrabasistką Lindą Oh odpowiada tu za rozciągnięcie faktury rytmicznej muzyki, za nadanie im nieoczywistego kształtu i wcale nie łatwej formy.
Cały kwintet znakomicie funkcjonuje w nowoczesnych kompozycjach - tak Postmy, jak i Osby'ego. Wszystko w tej muzyce gra - z zegarmistrzowską precyzją. Często przy tym nie ma jednego centrum - oboje - Postma i Osby - często grają równolegle czy to tematy, unisona czy nawet improwizacji. Świetnie zagęszcza to muzyczną fakturę, a znakomita realizacja sprawią, iż wszystko w tej muzyce jest czytelne od pierwszych do ostatnich dźwięków. To muzyka intrygująca, mroczna i miękka zarazem, ale nie mająca nic z czułej melancholii jazzowej ballady (no może jest tego trochę w Body and Soul). Taka, która świetnie smakuje o każdej porze dnia i do której powraca się z niekłamaną przyjemnością.
autor: Józef Paprocki
Greg Osby: saxophones
Matt Mitchell: piano
Tineke Postma: saxophones
Linda Oh: bass
Dan Weiss: drums
1. Sea Skies
2. Facets
3. Source Code
4. Where I'm From
5. Nine Times A Night
6. Bottom Forty
7. Melo
8. Body And Soul
9. Pleasant Affliction
płyta do nabycia na multikulti.com
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz