 |
| Jean-Luc Petit "Matiere des Souffles", improvising beings 2014, IB27 |
Jean-Luc Petit to od lat ceniona postać na francuskiej scenie muzyki
improwizowanej, chociaż poza swoją ojczyzną jest raczej muzykiem słabo
rozpoznawalnym. Studiował grę na saksofonach oraz klarnetach w École
d’Art d’Angoulem, posiada bardzo ciekawe, rozpoznawalne brzmienie i jest
niemałym wirtuozem tych instrumentów. I płyt w swoim dorobku ma
niemało, ale prawie wszystkie wydane zostały we Francji i z
towarzyszeniem tamtejszych muzyków. Nie przebił się także na scenie
europejskiej, a tym, jak wielka to szkoda mówi najlepiej ostatnia jego
solowa płyta.
Ta płyta - podobnie jak sam tytuł ("Matiere des Souffles" czyli dosłownie "Warunki oddechów") - jest wyrazem estetycznej powściągliwości. Saksofon barytonowy oraz klarnet to dwa, bez wątpienia, ulubione instrumenty francuskiego muzyka. "Abrasives Incursions" to utwór, w którym każda nuta jest okazją do wibracji instrumentu, ale przepiękny, niski dźwięk instrumentu przydaje mu tylko kontemplacyjnego charakteru. Tak zresztą jest zbudowana cała ta płyta - z jednej strony frazy porwane i rozwibrowane, znajdują ukojenie w zamkniętych, cichych i spokojnych przestrzeniach kościołach Saint Pierre de Sers, gdzie część materiału na tę płytę została zarejestrowana. Głębią, spokojem i niebywałą duchowością tchną zwłaszcza improwizacje na barytonie, te na klarnecie mają nieco inny, bliższy współczesnej kameralistyce charakter. W nich właśnie, zniekształcając dźwięki instrumentu, Jean-Luc Petit imituje krzyki i rozpacz, plącząc melodyczne linie z nieco odmiennej muzycznej materii. Ale i tutaj czuje się w jego muzyce przestrzeń, jest miejsce na ciszę i oddech.
Płyta, jako całość broni się znakomicie. Jeżeli więc nie boicie się ryzyka i poszukujecie w muzyce czegoś więcej niż papki, lub dźwiękowej tapety do windy, warto sięgnąć po solowe nagranie Jean-Luc Petita.
Ta płyta - podobnie jak sam tytuł ("Matiere des Souffles" czyli dosłownie "Warunki oddechów") - jest wyrazem estetycznej powściągliwości. Saksofon barytonowy oraz klarnet to dwa, bez wątpienia, ulubione instrumenty francuskiego muzyka. "Abrasives Incursions" to utwór, w którym każda nuta jest okazją do wibracji instrumentu, ale przepiękny, niski dźwięk instrumentu przydaje mu tylko kontemplacyjnego charakteru. Tak zresztą jest zbudowana cała ta płyta - z jednej strony frazy porwane i rozwibrowane, znajdują ukojenie w zamkniętych, cichych i spokojnych przestrzeniach kościołach Saint Pierre de Sers, gdzie część materiału na tę płytę została zarejestrowana. Głębią, spokojem i niebywałą duchowością tchną zwłaszcza improwizacje na barytonie, te na klarnecie mają nieco inny, bliższy współczesnej kameralistyce charakter. W nich właśnie, zniekształcając dźwięki instrumentu, Jean-Luc Petit imituje krzyki i rozpacz, plącząc melodyczne linie z nieco odmiennej muzycznej materii. Ale i tutaj czuje się w jego muzyce przestrzeń, jest miejsce na ciszę i oddech.
Płyta, jako całość broni się znakomicie. Jeżeli więc nie boicie się ryzyka i poszukujecie w muzyce czegoś więcej niż papki, lub dźwiękowej tapety do windy, warto sięgnąć po solowe nagranie Jean-Luc Petita.
autor: Marek Zając
Jean-Luc Petit: contrabass clarinet, baritone saxophone
1. Abrasives Incursions
2. Vibratoires
3. Le Noir Et Le Goudron
4. La Montagne Se Consume
5. Autre Cime, Autre Gisement
płyta do kupienia na multikulti.com
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz