Mockunas / Mikalkenas / Berre "Plunged" Barefoot Records 2017, BFREC053CD

Mockunas / Mikalkenas / Berre "Plunged" Barefoot Records 2017, BFREC053CD

Mockunas / Mikalkenas / Berre "Plunged" Barefoot Records 2017, BFREC053CD

Liudas Mockunas czasami bywa nazywany litewskim Matsem Gustafssonem, a to ze względu na energetyczną grę i takąż bezkompromisowość jego nieuczesanej muzyki. Uzyskał tytuł magistra w Litewskiej Akademii Muzyki i Teatru, oraz tytuł Master of Jazz z renomowanej Rhythmic Music Conservatory w Kopenhadze. W roku 2000 wraz z duńskim perkusistą Stefanem Pasborgiem założyli formacją o nazwie Toxikum. Ich pierwszy wspólny album o tej samej nazwie został okrzyknięty w Danii Odkryciem Roku 2004. Na Litwie przez ogólnokrajową gazetę "Lietuvos Rytas” został uhonorowany najwyższą nagrodą za Kulturalne Działania w tym samym raku. Kolejne nagrody to: „Talent” przyznana przez "Rhythmic Music Conservatory" w roku 2005, nagroda festiwalu jazzowego "Vilnius Jazz" w 2006 roku," Birstonas Jazz " dwa lata później oraz Lithuanian Musicians Union "Golden Disc" również w roku 2008. Jest także współ liderem takich projektów jak: "Pasborg-Mockunas", "Megaphone" [wraz Marciem Ducret i Paulem Brousseu], "Revolver", "Traffic Quartet", "Red Planet". Liudas Mockunas jest członkiem Copenhagen Art Ensemble, gdzie współpracował z Timem Berne, Marciem Ducret, Matsem Gustaffsonem, Barrym Guy'em, Andrew Hillem, Vladimirem Chekasinem, Vladimirem Tarasovem, Pierem Dorge oraz jego "New Jungle Orchestra". Obecnie Mockunas wykłada w Lithuanian Music and Theatre Academy, jest jednym z założycieli Lithuanian Jazz Federation. Prowadzi również swoją własną wytwórnię, która specjalizuje się w wydawnictwach muzyki improwizowanej. Na tym polu zresztą współpracuje także z polskimi muzykami - choćby z Mikołajem Trzaską czy Rafałem Mazurem.

Do najnowszego swojego projektu zaprosił młodego norweskiego perkusistę Hakona Berre oraz swojego rodaka, pianistę, akordeonistę, ale i perkusistę Arnasa Mikalkenasa. Muzyka na tej płycie jest nieco odmienna, niż granie do jakiego Mockunas zdążył przyzwyczaić swoich słuchaczy - po pierwsze to muzyka mocno oparta na kompozycjach, po drugie - o nieco trzecionurtowym charakterze. Oczywiście należy to postrzegać w duchu wcześniejszych dokonań litewskiego muzyka - kompozycje są szkicowe, chociaż struktura rysuje się czytelnie, a trzecionurtowość nie jest postromantyczna lecz w duchu współczesnej muzyki komponowanej. Całość wypada świetnie i wymyka się szufladkom i porównaniom. To album, po który koniecznie sięgnąć trzeba. Choćby i tylko dla szalonego sola Mockunasa zamykającego "Stress".

autor: Józef Paprocki

Liudas Mockunas: saxophonesArnas Mikalkenas: piano, accordion
Hakon Berre: drums

1. Study No.1
2. Study No.2
3. Study No.3
4. Stress
5. Study No.4
6. Study No.5
7. Pelš

płyta do nabycia na multikulti.com

William Hooker / Liudas Mockunas "Live at Vilnius Jazz Festival", NoBusiness Records 2014, NBCD68

William Hooker / Liudas Mockunas "Live at Vilnius Jazz Festival", NoBusiness Records 2014, NBCD68

William Hooker / Liudas Mockunas "Live at Vilnius Jazz Festival", NoBusiness Records 2014, NBCD68

William Hooker to 68-letni dziś weteran loftowej sceny amerykańskiego jazzu. Pierwszy album z jego udziałem, wydany został w 1970 roku - był to zespół z udziałem Davida S.Ware'a i Davida Murraya. Od tego czasu minęła niejedna muzyczna moda, Hooker przez ten czas był niezwykle zapracowanym i wpływowym muzykiem - zwłaszcza, że nagrywał z muzykami awangardowego rocka - z Thurstonem Moorem i Lee Ranaldo, wnosząc do ich muzykiem tradycję improwizacji. Hooker - jak sam mówi - nie jest bowiem zainteresowany granicami gatunku, ale dla niego muzyka jest jednością i może poruszać się w wielu - dla nas czasem odległych - muzycznych światach równocześnie.

W 2013 roku zaproszony został do Wilna, by zagrać tam koncert na jazzowym festiwalu w duecie z lokalnym muzykiem - ale o sławie daleko wykraczającej poza Litwę - saksofonistą Liudasem Mockunasem. Mockunas od lat koncertuje i nagrywa z czołówką europejskiego awangardowego jazzu i muzyki improwizowanej - dość powiedzieć, że koncertował z Matsem Gustafssonem, Stefanem Pasborgiem, Evanem Parkerem i Barry'm Guy'em. Trudno o lepszą rekomendację. Techniki Parkera, Gustafssona czy też Colina Stetsona opanował do perfekcji. I podobnie jak wspomniani wyżej saksofoniści poraża intensywnością swojej muzycznej wizji.

Nie jest zaskoczeniem, że "Live at Vilnius Jazz Festival" pełne jest atrakcji - gdy obaj muzycy szaleją w pierwszym utworze ("ID") lub gdy Mockunas gra na saksofonie, dreszczem przeszywającą melodię, wśród wyboistych bębnów Hookera w "Idea"; czy też kołysankowy niemal początek "Ideal". Ostatni utwór "Idol", to natomiast popis lekkości, łatwości improwizowania dwóch muzycznych czarodziejów - uroda i piękno obok agonii, i radość wspólnotowego grania - tym imponują do samego końca.

Muzyka Hookera i Mockunasa niezwykle świadoma jest tradycji, ale też współczesnej improwizacji w zestawieniu saksofon / perkusja. I chociaż słychać, że są oni znakomicie zapoznani z dokonaniami duetów: Brötzmann / Bennink, Mats Gustafsson / Paal Nilssen-Love czy Fred Anderson / Hamid Drake; odnajdują tu własną indywidualną, odmienną drogę. I wyrażają na niej siebie. Znakomite granie!

autor: Marek Zając

Liudas Mockunas: soprano, alto and tenor saxophones
William Hooker: drums

1. ID 17'27"
2. IDEA 13'13"
3. IDEAL 15'28"
4. IDOL 7'14"


płyta do kupienia na multikulti.com

Markus Pesonen Hendectet "Padme", Barefoot Records 2014, BFREC038CD

Markus Pesonen Hendectet "Padme", Barefoot Records 2014, BFREC038CD

Markus Pesonen Hendectet "Padme", Barefoot Records 2014, BFREC038CD

Z lekkością, bez cienia napięcia jedenasto-osobowa orkiestra znakomitych improwizatorów częstuje nas soczystym, nieoczywistym improwizowanym jazzem.

W składzie Markus Pesonen Hendectet spotykamy co najmniej kilka znakomitości, by wymienić tylko Franka Gratkowskiego, w zgodnej opinii melomanów i krytyków Gratkowski uważany jest za jednego z najciekawszych artystycznie improwizatorów w Europie. Wywodzi on swoją muzykę z dokonań zarówno europejskiej jak i amerykańskiej awangardy lat 70., a w szczególności twórczości: Steve’a Lacy, Evana Parkera i Anthony Braxtona.
Kolejnym luminarzem sceny improwizowanej jest litewski saksofonista Liudas Mockunas. Jest instrumentalistą i kompozytorem, którego imię kojarzy się z mistrzowskimi wykonaniami muzycznymi i intrygującymi kompozycjami. Jego naturalnym „idiomem” stylistycznym jest wybuchowa mieszanka free jazzu, liryki i ekspresjonizmu połączona z wielce niekonwencjonalną techniką wykonawczą. Pozwala mu to na ucieczkę od stylistycznych konwencji i form, oraz stworzenie własnego, oryginalnego stylu, charakteryzującego się multifoniką, ekspresyjnymi wyładowaniami i niezwykłymi efektami dźwiękowymi.

Markus Pesonen w swojej pracy kompozytorskiej wyjątkowo udanie łączy w swojej koncepcji muzyki: jazz, swobodną improwizację oraz dokonania współczesnej muzyki klasycznej. Dzięki temu, że "Padme" to kolejna już płyta formacji Pesonena (po "Hum" z 2011 roku), mamy do czynienia z albumem o wyjątkowej sile wyrazu, popartej doskonałym wręcz zgraniem poszczególnych instrumentalistów.

Markus Pesonen Hendectet

Całość materiału, jak w wywiadzie mówi lider, została napisana specjalnie na taki właśnie garnitur muzyków. Pesonen grając wielokrotnie z nimi, poznał ich silne i słabe strony, znając zalety każdego z osobna, pisząc poszczególne kompozycje miał je na względzie. Umożliwiło mu to idealnie dopasować struktury utworów do jednostkowych predyspozycji muzyków, stąd w muzyce formacji Markus Pesonen Hendectet nie ma właściwie niepotrzebnych, bezużytecznych dźwięków.

"Padme" to album o ogromnej sile oddziaływania, z jednej strony czuje się, że jest to kolektyw międzynarodowy, przez co muzyka zyskuje na nieprzewidywalności, z drugiej doskonale skrojone kompozycje sprawiają, że muzycy zapuszczają się w tereny często nieodkryte. Ponadto intensywność muzycznych doznań, która jest wypadową nieograniczonej wyobraźni muzyków i pracy niezwykłego kompozytora i wizjonera, jakim bez wątpienia okazuje się fiński gitarzysta - Markus Pesonen, sprawia, że kolejne utwory zarażają swą energią, pasją, ale także wyczuciem melodii, liryzmem, wrażliwością.

To już kolejna wieloosobowa płyt tego roku (po "Mise en Abime" Steve Lehman Octet, "Injuries" Angles 9, "High/Red/Center" Jason Roebke Octet, Fire! Orchestra "Enter"), na którą trzeba zwrócić uwagę!

autor: Mariusz Zawiślak

Anna Chekasina: voice, violin
Adam Pultz Melbye: bass
Live Berger Brekke: accordion
Marc Lohr: drums, electronics
Otis Sandsjö: saxophones, clarinet
Frank Gratkowski: alto saxophone, contrabass / bass clarinet, flute, piccolo
Liudas Mockunas: saxophones, clarinet / bass clarinet
Tobias Wiklund: trumpet, flugelhorn
Petter Hängsel: trombone
Jonatan Ahlbom: tuba
Markus Pesonen: guitar, electronics

1. North
2. Blessing in Disguise
3. Flower of Life
4. Pad Me
5. Bardo
6. Funeral

Markus Pesonen Hendectet - Sugar Rush from Markus Pesonen on Vimeo.

płyta do kupienia na multikulti.com

Mats Gustafsson / Liudas Mockunas / Eugenijus Kanevicius / Arkadijus Gotesmanas / Marijus Aleksa "The Vilnus Explosion", NoBusiness Records, 2008

Mats Gustafsson / Liudas Mockunas / Eugenijus Kanevicius / Arkadijus Gotesmanas / Marijus Aleksa "The Vilnus Explosion", NoBusiness Records 2008, NBCD01.

Mats Gustafsson / Liudas Mockunas / Eugenijus Kanevicius / Arkadijus Gotesmanas / Marijus Aleksa "The Vilnus Explosion", NoBusiness Records 2008, NBCD01.

To pierwsze wspólne nagranie jednego z najbardziej kreatywnych i bezkompromisowych saksofonistów europejskich - Matsa Gustafssona wraz z elitą litewskiej sceny free jazzowej: saksofonistą Liudasem Mockunasem, kontrabasistą Eugenijusem Kaneviciusem oraz dwoma perkusistami - Arkadijusem Gotesmanasem i Marijusem Aleksą. Mats gra tutaj na poziomie, do którego zdążył już nas przyzwyczaić - drapieżnie, mocno, ostro. Nie brakuje w jego grze poza całego arsenału przedęć czy pozaskalowych wycieczek. Drugi z saksofonistów udowadnia tu, iż potrafi operować równie brudnym dźwiękiem jak Gustafsson, ale skala jego możliwości się do tego nieogranicza. Potrafi zagrać na sopranie długi, szybki pasaż przywodzący na myśl lekkością improwizacje Braxtona, świetnie też - niczym Rempis - "czuje" postparkerowskie klimaty. Do tego wszystkiego - potrafi słuchać partnerów, więc jego duetowe improwizacje z Matsem brzmią naprawdę niezwykle (zwłaszcza, gdy obaj chwytają za barytony). Mockunas zresztą dał się poznać jako biegły instrumentalista już wcześniej - grę tego wykształconego w Danii muzyka mogliśmy podziwiać choćby na płytach wydawanych prze tamtejszą oficynę ILK Records. Zaskoczeniem zupełnym jest dla mnie natomiast postawa pozostałych Litwinów. Basista to nie tylko wirtuoz swojego instrumentu, obdarzony głębokim, mocnym brzmieniem oraz znakomitym timingiem (zarówno gdy gra arco jak i smyczkiem), ale też muzyk niezwykle skupiony i czujny improwizator potrafiący kreatywnie współpracować z dwoma perkusistami. Potrafi też pokierować formę utworu, jak ma to miejsce w drugim na płycie "kawałku" - "Untitled [We don't Remember]". Bębniarze stosują całą gamę technik i balansując od szmeru do hałasu tworzą tkaninę gęstą i nierozerwalną - bez szwów, przestojów i dziur, ale rozróżnić co pochodzi od którego z nich niesposób. Mimo iż było to jedyne koncertowe spotkanie kwintetu, muzyka zawarta na płycie sprawia raczej wrażenie zwartej i przemyślanej niż tworzonej ad hoc. Bardzo polecam, nie tylko ortodoksyjnym zwolennikom Matsa Gustafssona.

autor: Marcin Jachnik

Mats Gustafsson: baritone saxophone, slide saxophone, alto fluteophone
Liudas Mockunas: soprano, tenor saxophone, baritone saxophone, bass clarinet
Eugenijus Kanevicius: bass
Arkadijus Gotesmanas: drums
Marijus Aleksa: drums



1. Untitled (Just Say No)
2. Untitled (We don't Remember)
3. Untitled (Shield)
4. Untitled (The End)

Mats Gustafsson, solo
Havana Club, Vilnius

płyta do kupienia na multikutli.com