 |
| Kyle Bruckmann’s Degradient "Dear Everyone" [2CD], NotTwo 2017, MW9552 |
Kyle Bruckmann to od lat znana marka w świecie muzyki improwizowanej i
jazzu. Ten pochodzący z Chicago improwizator, kompozytor, performer i
nauczyciel doczekał się nie lada uznania także przez to, że za swoje
wiodące instrumenty wybrał te z rzadka występujące w świecie
współczesnej muzyki improwizowanej wywodzącej się z jazzu - obój i rożek
angielski.
Oczywiście nie znaczy to, że wykorzystuje w swojej muzyce tylko te dwa drewniane dęciaki - jakie jest jego brzmieniowe spektrum i muzyczne zainteresowania świetnie pokazuje jego najnowszy, podwójny album, który dopiero co ukazał się nakładem krakowskiej oficyny NotTwo. Na "Dear Everyone" wykorzystuje on bowiem także elektronikę, niezliczone małe instrumenty, ale także partie wcześniej zarejestrowane służące tu albo jako wprowadzenie narracyjne do poszczególnych części kompozycji, albo też jako jej specyficzne tło. To ostatnie kreowane jest najczęściej poprzez nakładane na siebie rejestracje dźwiękowe współczesnych mediów elektronicznych, radia i telewizji; pomieszane i pomiksowane ze sobą fragmenty nagrań z informacyjnych lub niemuzycznych kanałów. Wszystko to bardzo silnie osadza muzykę Bruckmanna we współczesności, ale także podkreśla narracyjny, opowieściowy charakter jego muzyki.
Bo tak, to jest jego muzyka. Starannie zakomponowane i ułożone w formę dwóch długich suit kompozycje nie pozostają wiele miejsca dla kreatywnej inwencji poszczególnych muzyków. Przynajmniej nie gdy chodzi o formę, bo Bruckmann oczywiście nie zapisuje starannie wysokości każdego kolejnego dźwięku - to pozostawia najczęściej uznaniu swoich partnerów, chociaż niektóre wpadające w ucho tematy na pewno wyszły spod jego ręki. A partnerów ma świetnych - znakomicie współbrzmi z lider bardzo ceniony (i również jak Bruckmann osiadły w Oakland) saksofonista i klarnecista Aram Shelton, a pęd muzyce nadaje sekcja złożona z grającego na elektrycznym basie Joisona Hoopesa oraz perkusisty Jordan Glenn. Gościnnie pojawia się jeszcze puzonista Weston Olencki.
Sama muzyka oscyluje pomiędzy jazzową awangardą (z energetycznymi odniesieniami, a jakże, do free) i klasyczną muzyką komponowaną o bardzo skupionym i nieco melancholijnym charakterze. Mi jednak najbardziej chyba imponuje tu niesłychana jedność jaką temu połączeniu zapisanych plików, współczesnej elektroniki i brzmieniu akustycznych instrumentów nadał Bruckmann. To zwartość i niemal organiczność różnych warstw nagrania sprawia, iż płyta brzmi absolutnie wyjątkowo i znakomicie. Polecam wszystkim - także tym, których dotąd elektronika nieco przerażała. U Bruckmanna ona naprawdę fascynuje!
autor: Marek ZającOczywiście nie znaczy to, że wykorzystuje w swojej muzyce tylko te dwa drewniane dęciaki - jakie jest jego brzmieniowe spektrum i muzyczne zainteresowania świetnie pokazuje jego najnowszy, podwójny album, który dopiero co ukazał się nakładem krakowskiej oficyny NotTwo. Na "Dear Everyone" wykorzystuje on bowiem także elektronikę, niezliczone małe instrumenty, ale także partie wcześniej zarejestrowane służące tu albo jako wprowadzenie narracyjne do poszczególnych części kompozycji, albo też jako jej specyficzne tło. To ostatnie kreowane jest najczęściej poprzez nakładane na siebie rejestracje dźwiękowe współczesnych mediów elektronicznych, radia i telewizji; pomieszane i pomiksowane ze sobą fragmenty nagrań z informacyjnych lub niemuzycznych kanałów. Wszystko to bardzo silnie osadza muzykę Bruckmanna we współczesności, ale także podkreśla narracyjny, opowieściowy charakter jego muzyki.
Bo tak, to jest jego muzyka. Starannie zakomponowane i ułożone w formę dwóch długich suit kompozycje nie pozostają wiele miejsca dla kreatywnej inwencji poszczególnych muzyków. Przynajmniej nie gdy chodzi o formę, bo Bruckmann oczywiście nie zapisuje starannie wysokości każdego kolejnego dźwięku - to pozostawia najczęściej uznaniu swoich partnerów, chociaż niektóre wpadające w ucho tematy na pewno wyszły spod jego ręki. A partnerów ma świetnych - znakomicie współbrzmi z lider bardzo ceniony (i również jak Bruckmann osiadły w Oakland) saksofonista i klarnecista Aram Shelton, a pęd muzyce nadaje sekcja złożona z grającego na elektrycznym basie Joisona Hoopesa oraz perkusisty Jordan Glenn. Gościnnie pojawia się jeszcze puzonista Weston Olencki.
Sama muzyka oscyluje pomiędzy jazzową awangardą (z energetycznymi odniesieniami, a jakże, do free) i klasyczną muzyką komponowaną o bardzo skupionym i nieco melancholijnym charakterze. Mi jednak najbardziej chyba imponuje tu niesłychana jedność jaką temu połączeniu zapisanych plików, współczesnej elektroniki i brzmieniu akustycznych instrumentów nadał Bruckmann. To zwartość i niemal organiczność różnych warstw nagrania sprawia, iż płyta brzmi absolutnie wyjątkowo i znakomicie. Polecam wszystkim - także tym, których dotąd elektronika nieco przerażała. U Bruckmanna ona naprawdę fascynuje!
Kyle Bruckmann: oboe, English horn, electronics, compositionAram Shelton: alto saxophone, clarinet, bass clarinet
Joison Hoopes: electric bass
Jordan Glenn: percussion
Weston Olencki: trombone
CD 1:
1. Overt? Sure 6:49
2. Truncations, Deletions 4:16
3. Excisions, Autocorrections 1:39
4. Predictable Epiphanies 9:26
5. Things To Fear, Include 4:54
6. Collateral Damage 1:47
7. Sound Byte Culture 7:35
8. Elements Include 6:45
CD 2:
1. Thereserased 1:55
2. Incursive Recursions 6:02
3. Next Message 1:24
4. Significant Details 8:50
5. Despite The Facts 3:56
6. Poetry Is Not Political 2:09
7. Eccretions/Arosions 5:20
8. To Conclude: Nothing Herein 3:28
9. Commissive Obpulsions 4:56
10. Recessional & Postlude 4:38
płyta do nabycia na multikulti.com
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz