Ulrich Torben / Soren Kjaergaard "Alphabet, Peaceful, Diminished: 29 Proposals from the Towers of Babble", Ilk Records 2011, ILK167

Ulrich Torben / Soren Kjaergaard "Alphabet, Peaceful, Diminished: 29 Proposals from the Towers of Babble", Ilk Records 2011, ILK167

Ulrich Torben / Soren Kjaergaard "Alphabet, Peaceful, Diminished: 29 Proposals from the Towers of Babble", Ilk Records 2011, ILK167

Twórczość współczesnych kompozytorów korzystających z dokonań powojennej awangardy klasycznej charakteryzuje medytacyjne, duchowe i wręcz metafizyczne podejście do aktu tworzenia dźwięków. Płyta "Alphabet, Peaceful, Deminished: 29 Proposals from the Towers of Babule" przeznaczona jest dla osób szczególnie wrażliwych na niuanse brzmieniowe, które kształtowane są za pomocą subtelnych środków wyrazu, jakimi posługuje się między innymi Helmut Lachenmann.
Gra pianisty Sorena Kjargaarda jest bardzo "skupiona", dokładna, zarazem lekka, niewymuszona, co kojarzy się z interpretacjami muzyki fortepianowej Lachenmanna przez Marina Formentiego. Koncentracja na dźwięku i pedantyczna kontrola czasu jego wybrzmiewania powoduje, że prezentowana na płycie pianistyka jest doskonała pod względem architektonicznym, ponieważ każdy dźwięk zapożycza siłę oddziaływania z kontekstu w jakim powstaje. Napięcie budowane jest poprzez pauzy, co przypomina o tezie Johna Cage'a, że muzyka powstaje dzięki pauzom, które przyciągają uwagę słuchacza. Dzięki nim odbiorca zaczyna dokładnie słyszeć każdy najmniejszy szelest, co z kolei wytwarza swoistą percepcje oraz jest źródłem dramaturgii i napięcia. Istota muzyki Ulricha oraz Kjargaarda łączy się ze szczególnym rodzajem abstrakcyjnej muzykalności.
Drugim elementem kompozycji jest głos nucącego samogłoski i spółgłoski Torbena Ulricha. Tytuł 29 Proposals nawiązuje do 29 liter w duńskim alfabecie. Każda z kompozycji opracowuje serię liter. W tekście dołączonym do płyty muzycy tłumaczą ten koncept chęcią stworzenia własnej interpretacji jakiegoś uniwersalnego systemu dźwiękowego, tak jak to było w przypadku opracowania systemu równomiernie temperowanego przez Bacha w "Das Wohltemperierte Klavier" czy systemu dwunastotonowego Schoenberga w "Księżycowym Pierrocie".

autorka: Kasia Misiaczyk

Torben Ulrich: voice, flute, vibraphone, marbles, chinese steel balls, jar of dice, ceramic and laquer bowls, beard, typewriter

Soren Kjargaard: piano, prepared piano, farfisa organ, pipe organ, wirlitzer, fender rhodes, vibraphone, typewriter, voice

Molly Martin: voice (only on track 28)

Naya Hindkjaer Buric: voice (only on track 28)


1. Proposal no.1 2:43
2. Proposal no.2 0:55
3. Proposal no.3 1:07
4. Proposal no.4 1:55
5. Proposal no.5 1:39
6. Proposal no.6 2:11
7. Proposal no.7 1:47
8. Proposal no.8 1:09
9. Proposal no.9 3:16
10. Proposal no.10 1:45
11. Proposal no.11 2:49
12. Proposal no.12 3:03
13. Proposal no.13 2:08
14. Proposal no.14 1:07
15. Proposal no.15 3:19
16. Proposal no.16 0:10
17. Proposal no.17 1:06
18. Proposal no.18 2:51
19. Proposal no.19 1:31
20. Proposal no.20 0:24
21. Proposal no.21 1:43
22. Proposal no.22 0:37
23. Proposal no.23 1:55
24. Proposal no.24 3:13
25. Proposal no.25 2:34
26. Proposal no.26 1:19
27. Proposal no.27 0:59
28. Proposal no.28 0:48
29. Proposal no.29 3:37

Torben Ulrich & Søren Kjærgaard - Suddenly, Sound - first set (2010)

płyta do kupienia na multikutli.com

Søren Kjærgaard / Ben Street / Andrew Cyrille "Open Opus", Ilk Records 2010

Søren Kjærgaard / Ben Street / Andrew Cyrille "Open Opus", Ilk Records 2010, ILK166.

Søren Kjærgaard / Ben Street / Andrew Cyrille "Open Opus", Ilk Records 2010, ILK166.

Pianistyka Kjærgaarda jest dokładnym przeciwieństwem modnej muzyki naszego czasu, muzyki, której celem jest dostarczanie publiczności łatwej rozrywki. Wiele jest triowych składów epatujących banalnymi melodiami, rytmicznymi repetycjami, nieudanymi improwizacjami.
Kjærgaard inaczej niż wszyscy wchodzi w głąb dźwięku, penetruje go, smakuje i delektuje się nim. Ale bohaterów płyty jest jeszcze dwóch, Andrew Cyrille rocznik 1939 to jeden z najbardziej utytułowanych perkusistów jazzowych, przez wiele lat współpracował z Cecilem Taylorem. Na kontrabasie natomiast jeden z ciekawszych instrumentalistów swojego pokolenia, Ben Street. Druga już płyta tego składu, po znakomitej "Optics" z 2008 roku to potężna dawka muzycznej prawdy, choć to sformułowanie nie do końca tutaj pasuje. Subtelna i wytwórna zarazem, obdarzona wyjątkową czułością, pełna medytatywnej ciszy.
Søren Kjærgaard potrafił w dość krótkim czasie (rocznik 1978) stworzyć język dźwiękowy tak odrębny, że utwory jego są natychmiast rozpoznawalne. Z jednej strony nasyca swoje kompozycje melodycznymi i rytmicznymi zawiłościami (Places Birds Fly From), z drugiej ujmuje prostotą filigranowych pieśni (Fatha). Będąc wielkim fascynatem twórczości Mortona Feldmana wprowadził do swojego języka czynnik nieokreśloności, dzięki któremu muzyka nie jest ostatecznie zdefiniowana. Jego kompozycje nie są tworem skończonym, ich ostateczna forma nie jest formą, lecz rezultatem rozwoju dzieła, w równym stopniu tworzonego przez każdego z trzech muzyków.

autor: Tomasz Konwent

Søren Kjærgaard: piano
Ben Street: bass
Andrew Cyrille: drums


1. Like A Motherless Sun (For Sun Ra)
2. Floating World (Ukiyo)
3. Kanon-I-Ka
4. Open Opus 3
5. Places Birds Fly From
6. Open Opus 5
7. Fatha
8. Abrahms' Paraphrase
9. Naya

Søren Kjærgaard / Ben Street / Andrew Cyrille
Proposal No. 32 (2010)

płyta do kupienia na multikutli.com