Melodic Art-Tet [Charles Brackeen / Ahmed Abdullah / William Parker / Roger Blank / Tony Waters] "Melodic Art-Tet" NoBusiness Records 2012, NBCD56. |
Spotkali się - Charles Brackeen i Ahmed Abdullah - pierwszy raz wspólnie
na początku lat siedemdziesiątych ubiegłego wieku. Wtedy gdy
krystalizowała się tzw. loftowa scena Nowego Jorku skupiona wokół kilku
klubów i studiów nagraniowaych na dolnym Manhattanie. Każdy z nich miał
już doświadczenie - Brackeen granie członkami kwartetu Ornette'a
Colemana, Ahmed Abdullah - występy z luminarzami loftów (Jemeelem
Moondockiem, Samem Riversem). Pierwotnie nie mieli pomysłu na kwartet,
ale na trio - z obecnym i w tym nagraniu perkusistą Rogerem Blankiem.
Później, gdy pojawił się młodziutki William Parkerem - był cudownym
uzupełnieniem tego tria i świetnie wpasował się ich formułę grania. A
inspiracji tu strasznie wiele - Arkestra Sun Ra (do której zresztą
Abdullah dołączył w 1976 - nagranie jest z roku 1974 - i w której
pozostał aż do śmierci lidera), dokonania Sonny Rollinsa, rzecz jasna -
Ornette'a sColemana i jeszcze tego, z którego wzięli koncepcję - Alberta
Aylera. To przecież on wplatał juz wtedy w żywiołowe, drapieżne
improwizacje swojego zespołu melodyczne fragmenty żywcem wyjęte z
dziewiętnastowiecznego amerykańskiego zachodu.
Taka formuła świetnie się sprawdza z muzykami kreatywnymi, mającymi inwencję i pomysł, i rozumiejącymi się doskonale. Tak działał też kwartet Colemana, chociaż tak prostej melodyki jak u Aylera czy tutaj nie stosował. Nie był on też jak Ayler drapieżny, pierwotny i intuicyjnie groźny, za to w formalnych komplikacjach bił jego twórczość na głowę.
Tutaj to wszystko jest
obecne, odniesienie i inspiracje są szalenie czytelne, a kreatywności
twórczy instynkt instrumentalistów sprawia, że brzmią w sobie tylko
właściwy sposób, nie kopiują dokonań muzyków pierwszego pokolenia
free-jazzmanów. Więcej nieco niż u wszystkich powyższych twórców odwołań
do folkloru - tego dla jazzu pierwotnego, afrykańskiego. Nie
przypadkiem piątym uczestnikiem spotkania jest grający tu tylko na
małych perkusjonaliach Tony Waters (Ramadan Mumeen).
Płyta robi
wrażenie zwartej, kolektywnej improwizacji, znakomicie się tworzonej i
czerpiącej z wielu rozmaitych tradycji. W moim odczuciu - znakomite
nagranie!
autor: Józef Paprocki
Charles Brackeen: flute, soprano and tenor saxophones
Ahmed Abdullah: trumpet
William Parker: bass
Roger Blank: drums
Tony Waters (Ramadan Mumeen): percussion
1. 17'03"
Before Heaven and Earth and the World
Face of the Deep
2. 20'01"
Above the Cross
My Divine
3. 30'31"
Time and Money
YAMACA
Open
Pit Chena
In the Chapel
With Cheer
4. 12'07"
Redemption
Consecration
płyta dom kupienia na multikulti.com
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz