Ralph Rousseau "Gambomania", Challenge Classics, 2010

Ralph Rousseau "Gambomania", Challenge Classics 2010, CC72334.

Ralph Rousseau "Gambomania", Challenge Classics 2010, CC72334.

Złote lata violi da gamba przypadły na siedemnaste i osiemnaste stulecie. I właśnie temu okresowi szczególną uwagę poświęcił holenderski gambista Ralph Rousseau Meulenbroeks kompilując materiał do swojego solowego projektu. Jest to jakby króciutka historia muzyki pisanej na violę da gamba solo. Niczym klamrą płyta spięta jest kompozycjami Captaina Tobiasa Hume'a, angielskiego wilka morskiego, a w późnym okresie życia także kompozytora. Reprezentuje on wczesną historię kompozycji na gambę solo. Potem pojawiają się kompozycję Marin Marais'ego, zwanego "Chopinem violi da gamba", koncertmistrza na dworze Ludwika XIV, Króla Słońce. Póżniejsza o niemal pół wieku jest kompozycja innego francuskiego mistrza - Louis de Caix d'Hervelois - jedyna w tym zestawie nie napisana na pierwotnie na gambę solo (a na violę i basso continuo). Niemiecką szkołę reprezentują kompozycje dwóch mistrzów - Johannesa Schenka i ucznia Jana Sebastiana Bacha Karla Friedricha Abla, który tak naprawdę zakończył okres rozkwitu i admiracji dla brzmienia violi. Kompozycje wybrane przez Rousseau to wybór skrajnie subiektywny i oczywiście nie jest to historia gambowej muzyki sensu stricto. Tej nie sposób napisać bowiem dźwiękiem bez Sainte-Colombe'a, de Machy'ego, Telemanna, Palyforda, Ferrabosco, Fourqeuraya czy angielskich madrygalistów. Rousseau powybierał raczej swych ulubionych kompozytorów z poszczególnych szkół i ułożył ich utwory w swą prywatną historię muzyki. Obok tematów bardzo znanych (kompozycje Marais'ego - choćby z sprawą "Wszystkich poranków świata"), pojawiają się tu utwory bardzo rzadko nagrywana (sonata Schencka czy Caix d'Hervelois). Ten porzadek ma jednak sens - jest napięcie i ciągłość narracji, mimo, że po Ablu następuje Hume czy Schenck. Rousseau nie jest w świecie muzyki dawnej postacią anonimową. Ukończył konserwatorium w klasie kontrabasu i na tym instrumencie gra w amsterdamskiej Royal Concertgebouw Orchestra. Pracował ze znanymi dyrygentami - Riccardo Chailly, Bernard Haitink, Georg Solti czy Nicolaus Harnoncourt. Nagrywa i koncertuje także z różnymi zespołami popowymi, jazzowymi czy rockowymi. Gambą zainteresował się na początku lat dziewięćdziesiątych, a od 1996 roku studiował grę na tym instrumencie w klasie Jaapa ter Lindena.

autor: Janusz Wiśniowski

Ralph Rousseau: viola da gamba

1. Tobias Hume: My Mistresse Hath A Pritty Thing
2. Marin Marais: Arabesque
3. Karl Friedrich Abel: Sonata In D Minor - Allegro
4. Karl Friedrich Abel: Sonata In D Minor - Adagio
5. Karl Friedrich Abel: Sonata In D Minor - Tempo Di Minuet
6. Karl Friedrich Abel: Sonata In D Minor - Allegro
7. Marin Marais: La Reveuse
8. Louis de Caix d'Hervelois: Cors De Chasse In D Major
9. Tobias Hume: A Question
10. Johannes Schenck: Sonata V In E Minor - Adagio
11. Johannes Schenck: Sonata V In E Minor - Aria Largo
12. Johannes Schenck: Sonata V In E Minor - Gavotta
13. Johannes Schenck: Sonata V In E Minor - Adagio
14. Johannes Schenck: Sonata V In E Minor - Giga Vivace
15. Johannes Schenck: Sonata V In E Minor - Aria
16. Tobias Hume: An Answere
17. Tobias Hume: Now I Come

Ralph Rousseau

płyta do kupienia na multikutli.com