Théo Ceccaldi / Roberto Negro / Valentin Ceccaldi / Adrien Chennebault "La Scala" Ayler Records 2015, AYLCD138

Théo Ceccaldi / Roberto Negro / Valentin Ceccaldi / Adrien Chennebault "La Scala" Ayler Records 2015, AYLCD138

Théo Ceccaldi / Roberto Negro / Valentin Ceccaldi / Adrien Chennebault "La Scala" Ayler Records 2015, AYLCD138

Ten nietypowy skład w którym obok pianisty i lidera Roberto Negro grają jeszcze skrzypek i altowiolista Theo Ceccaldi, wiolonczelista Valentin Ceccaldi oraz Adrien Chennebaut na bębnach i perkusji narodziła się prawie dwa lata temu w wyniku propozycji napisania muzyki dla produkcji teatralnej. Muzyka powstała, ale miała charakter stricte komponowany. Wszyscy jednak instrumentaliści od dawna zafascynowani są muzyką improwizowaną, a ponieważ pracowało się im razem fenomenalnie postanowili kontynuować współpracę na tym właśnie polu. 

Nie mamy tutaj jednak do czynienia z muzyką stricte improwizowaną. Te utwory, odwołujące do dorobku klasycznej awangardy dwudziestego stulecia, do Bartoka, Stockhausen, wiedeńskich dodekafonistów (Schönberg, Berg) prowadzą słuchacza od udręczonej kontemplacji do wybuchów melancholijnego liryzmu, od minimalistycznego skupienia do pełnej dziwnych dźwięków i aharmonicznych zestawień hałaśliwego misteriuym. To muzyka fascynująca i nieuładzona, nie mająca wiele wspólnego z jazzem czy swingiem, poszukująca konotacji z klasyczną awangardą i stamtąd wywodzącą indywidualny język improwizacji każdego z instrumentalistów. 

Znakomita płyta, którą jednak poleciłbym nieco bardziej osłucham ze współczesną muzyką odbiorcom. W tej La Scali (włoskie - schody lub drabina) nie ma windy - trzeba wspiąć się tam samodzielnie i odważnie wyruszyć ku tej muzycznej przygodzie.

autor: Marek Zając

Théo Ceccaldi: violin, viola
Roberto Negro: piano
Valentin Ceccaldi: cello
Adrien Chennebault: percussion

1. Zapoi
2. Enjambée
3. Free Dots to Pax, part 1
4. Coucou Hibou
5. Deuxieme Service
6. Nous n'irons pas en disco club ce soir
7. Free Dots to Pax, part 2



płyta do kupienia na multikulti.com

Deux Maisons [Luís Vicente / Marco Franco / Théo Ceccaldi / Valentin Ceccaldi] "For Sale" Clean Feed 2015, CF320

Deux Maisons [Luís Vicente / Marco Franco / Théo Ceccaldi / Valentin Ceccaldi] "For Sale" Clean Feed 2015, CF320

Deux Maisons [Luís Vicente / Marco Franco / Théo Ceccaldi / Valentin Ceccaldi] "For Sale" Clean Feed 2015, CF320

Scena muzyki improwizowanej jest bardzo żywa we współczesnej Europie. Jednym z jej centrów jest Francja - aczkolwiek w Polsce wciąż jeszcze tamtejsza scena jest bardzo, bardzo słabo znana. Deux Masisons nie jest jednak projektem czysto francuskim - dwóch tamtejszym muzyków, braci - Théo i Valentin Ceccaldi - wsparło bowiem dwóch Portugalczyków - trębacz Luís Vicente oraz perkusista Marco Franco. Stąd też pochodzi sama nazwa projektu - od dwóch odmiennych ojczyzn, ale i nieco innej muzycznej praktyki w obu tych krajach.

Obaj Francuzi grają na instrumentach smyczkowych - Théo na skrzypcach oraz altówce, Valentin - na wiolonczeli. Obaj także wyszli spod skrzydeł Joelle Léandre, pod której kierunkiem studiowali teorię i praktykę improwizacji, i - jak zapewniają - ona "pokazała im improwizację, jako fascynujący i niezwykły muzyczny proces". W tym nagraniu zresztą wyraźnie słychać to, że wywodzą się z "jej szkoły" - traktują każde dźwiękowe zdarzenie, jako integralną część procesu improwizacji, stąd tez mnóstwo w tym nagraniu porwanych i z pozoru poza muzycznych dźwięków. Sami jednak nie zapominają również, iż wyrastają z bogatej tradycji wykorzystania w jazzie instrumentów smyczkowych - Stéphane Grapelli, Jean-Luc Ponty i Dominique Pifarely, Vincent Courtois, Pascal Contet czy Mederic Collignon - to właśnie ich spadkobiercami są bracia Ceccaldi. Spojrzenie na ich muzykę z tej perspektywy unaocznia, jak bardzo zmieniła się teoria i praktyka muzyczna w jazzie i improwizacji w ciągu ostatnich trzydziestu lat. Pełne goryczy i smutku brzmienie cechuje natomiast grę portugalskiego trębacza Luís Vicente. Jednak w połączeniu z nadzwyczaj czujnym i kreatywnym muzykiem, jakim jest perkusista Marco Franco daje to nadzwyczaj ciekawy i zaskakujący wynik.

Sama muzyka nie ma jednak charakteru "podwójnego duetu", kwartet nie rozpada się na dwa, odmienne pod względem brzmieniowym i rywalizujące ze sobą duety. Nic z tych rzeczy. Efektem starań całej czwórki jest nadzwyczaj gęsta i pełna napięcia muzyka, w dużej części zbudowana z sonorystycznych brzmień i rozmaitych sposób penetracji dźwiękowej przestrzeni. Wszystko to sprawia, że "For Sale" zadziwiająco bliska jest współczesnej komponowanej muzyce kameralnej. I jak tu nie wierzyć, że efektem finalnym improwizacji jest kompozycja, chociaż nigdy niezapisana na papierze? Bardzo ciekawe nagranie!

autor: Józef Paprocki

Luís Vicente: trumpet
Théo Ceccaldi: violin, viola
Valentin Ceccaldi: cello
Marco Franco: drums

1. Two Balconies
2. No Dogs
3. Two Living Rooms
4. No Bedroom
5. Three Clean Bathrooms
6. Two Kitchens



płyta do nabycia na multikulti.com