 |
| Velkro [Boštjan Simon / Stephan Meidell / Luis Candeias] "Too Lazy to Panic" Clean Feed 2017, CF404 |
Bardzo się cieszę, że Velkro nie spoczywa na laurach, ale aktywnie eksploruje coraz to nowe dźwiękowe przestrzenie. Bo poza Fire! Matsa Gustafssona nikt tak jak oni nie potrafi grać trans-idiomatycznej muzyki czerpiącej z jazz, transu, elektroniki, free improv'u, noise'u, rocka, metalu i Bóg wie czego jeszcze. Ja bowiem nie potrafię przypisać jednoznacznie słoweńsko (saksofonista Bostjan Simon) - norwesko (Stephan Meindell - gitara, bas, elektronika) - portugalskiej (perkusista Luis Cardeias) kapeli to jakiegokolwiek muzycznego gatunku.
Saksofon tworzy tu warstwę melodyczną, ale i jednocześnie wypełnia tą muzykę mięsistym brzmieniem. Gitara i elektronika Meindella nadają drapieżny, mroczny pazur, ale czasem budują też napięcie poprzez zapętlenie i stopniowe przyspieszanie poszczególnych, krótkich fraz i riffów. Gdyby nie wyraźnie rockowy charakter, można by nawet zaryzykować odwołania do minimalizmu czy muzyki repetytywnej spod znaku Philippa Glassa. A tak, bardziej niż Glass, pobrzmiewają tu dokonania Morphine (piosenkowy charakter, no i skład) i Archive (trans i elektronika), i chyba właśnie w ich kręgu trzeba szukać inspiracji dla muzyki tria Velkro. Muzyka jest przy tym otwarta, czasami liryczna, czasem słodko-gorzka, czasem histerycznie mroczna, zawsze - uwodzicielska.
Gdy słucham tego nagrania, wszystko tu zdaje mi się brzmieć świeżo i cudownie, koncepcja muzyczna jest bardzo, bardzo starannie przemyślana i pozostaje mieć nadzieję, że będziemy mogli systematycznie cieszyć się nagraniami tego zespołu. Suma summarum - tak samo jak na pierwszej płycie, tylko bardziej!
Saksofon tworzy tu warstwę melodyczną, ale i jednocześnie wypełnia tą muzykę mięsistym brzmieniem. Gitara i elektronika Meindella nadają drapieżny, mroczny pazur, ale czasem budują też napięcie poprzez zapętlenie i stopniowe przyspieszanie poszczególnych, krótkich fraz i riffów. Gdyby nie wyraźnie rockowy charakter, można by nawet zaryzykować odwołania do minimalizmu czy muzyki repetytywnej spod znaku Philippa Glassa. A tak, bardziej niż Glass, pobrzmiewają tu dokonania Morphine (piosenkowy charakter, no i skład) i Archive (trans i elektronika), i chyba właśnie w ich kręgu trzeba szukać inspiracji dla muzyki tria Velkro. Muzyka jest przy tym otwarta, czasami liryczna, czasem słodko-gorzka, czasem histerycznie mroczna, zawsze - uwodzicielska.
Gdy słucham tego nagrania, wszystko tu zdaje mi się brzmieć świeżo i cudownie, koncepcja muzyczna jest bardzo, bardzo starannie przemyślana i pozostaje mieć nadzieję, że będziemy mogli systematycznie cieszyć się nagraniami tego zespołu. Suma summarum - tak samo jak na pierwszej płycie, tylko bardziej!
autor: Marcin Jachnik
Velkro:
Boštjan Simon: saxophones, electronics
Stephan Meidell: guitar, bass, percussion, electronics
Luis Candeias: drums, percussion
1. Joint Effort
2. Circle Haze
3. Human Element
4. Tune Out
5. Too Lazy To Panic
6. Dragons
7. Well Balanced Salad
8. Towards The Gorges
płyta do nabycia na multikulti.com
