piątek, 30 października 2015

John Lindberg / Anil Eraslan "Juggling Kukla" [Vinyl 1LP, limited edition 300], NoBusiness Records 2015, NBLP86

John Lindberg / Anil Eraslan "Juggling Kukla" [Vinyl 1LP, limited edition 300], NoBusiness Records 2015, NBLP86
John Lindberg to jeden z ważniejszych, chociaż już nieco zapomnianych kontrabasistów współczesnego jazzu. W latach siedemdziesiątych ubiegłego stulecia, jako bardzo młody wtedy muzyk, grał w najważniejszych zespołach - m.in. u Anthony'ego Braxtona i Johna Cartera, a ostatnio Wadady Leo Smitha i Henry'ego Threadgilla oraz Roscoe Mitchella. Od lat jednak nie nagrywa spektakularnych projektów pod własnym nazwiskiem, chociaż jest cały czas aktywny. Koncertuje i nagrywa niewiele, ale zawsze są to płyty i występy warte uwagi słuchaczy. I pozostające - co jest od jakiegoś czasu charakterystyczną cechą jego muzyki - w pewnej bliskości współczesnej muzyki komponowanej.

Takim też jest nagranie w duecie z wiolonczelistą Anilem Eraslanem. To nagranie o niezwykłej intensywności, chociaż z muzyką jazzową wiąże je formalnie niemal wyłącznie użycie technik improwizacyjnych - próżno tu bowiem szukać swingu czy synkopowanych rytmów tak charakterystycznych dla jazzu i będących podstawą klasycznej tradycji. To jednak nagranie bardzo ekspresyjnej, wybuchające gejzerem emocji i do tej właśnie strony ludzkiej wrażliwości się odwołujące.

Lindberg prawie cały czas gra tu palcami, arco, z rzadka tylko chwytając za smyczek. To jednak on właśnie prowadzi muzyczną narrację - tak rytmicznie jak i melodycznie, chociaż na pierwszy plan wysunięta jest wiolonczela Eraslana (zwłaszcza, gdy gra on smyczkiem). Gdy jednak wsłuchać się uważnie, zauważymy, że turecki wiolonczelista jest cały czas jakby pół kroku za Lindbergiem, podąża jego śladami. I jest to założenie pierwotne tego projektu - to gra Lindebrga jest inspiracją dla Eraslana, nigdy odwrotnie.

Ta jednokierunkowość interakcji nie jest jednak dla muzyki jakikolwiek obciążeniem. Doświadczenie Lindberga, jego czujność, kreatywność i skupienie, i staranne przepracowanie tego projektu sprawia, iż nawet użycie tylko tych dwóch instrumentów, zbliżonych do siebie możliwościami dynamicznymi i brzmieniowymi, przykuwa uwagę słuchaczy na długi, długi czas. Tak wiele bowiem tutaj się dzieje i tak wiele emocji obaj instrumentaliści potrafią wykrzesać z każdego dźwięku, zgrzytu czy puknięcia.

To płyta, która wymaga skupienia, ale też do której podejść można bez jakikolwiek obaw i uprzedzeń. Polecam gorąco!
autor: Marek Zając

John Lindberg: double bass
Anil Eraslan: cello


Side A:
1. Off 1
2. Blagues Nulles
3. Stages
4. Islak Yayalar

Side B:
1. Off 4
2. Lingo Lingo
3. Off 3




płyta do nabycia na multikulti.com

1 komentarz: